Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

IVM Ωρίμανση in vitro: Η ωρίμανση των ωαρίων στο εργαστήριο οδηγεί σε μεγαλόσωμα βρέφη;

Μια ανασκόπηση μελετών σε βρέφη που γεννήθηκαν έπειτα από θεραπεία υπογονιμότητας με ωρίμανση in vitro έχει προτείνει ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να γεννηθούν με μεγαλύτερο μέγεθος από τα φυσιολογικά και να προκαλέσουν πιο δύσκολους τοκετούς που απαιτούν περισσότερες μαιευτικές παρεμβάσεις, όπως είναι οι καισαρικές τομές.

Οι συγγραφείς της ανασκόπησης βιβλιογραφίας που παρουσιάζεται  στα πλαίσια της 26ης ετήσιας συνάντησης της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας στη Ρώμη θεωρούν ότι αυτό μπορεί να είναι ένα πρόβλημα που συνδέεται με την διαδικασία εξωσωματικής ωρίμανσης κατά την οποία τα ανώριμα ωάρια λαμβάνονται από τις ωοθήκες της γυναίκας και ωριμάζουν στο εργαστήριο πριν γονιμοποιηθούν, ενώ τα έμβρυα που προκύπτουν μεταφέρονται στη μήτρα της γυναίκας. Τόνισαν ότι χρειάζεται προσοχή στη χρήση της εξωσωματικής ωρίμανσης μέχρι να αποσαφηνιστούν τα ευρήματά τους από άλλες μελέτες.

Ο Δρ. Peter Sjöblom, υπεύθυνος της Nurture, κλινικής εξωσωματικής γονιμοποίησης του Πανεπιστημίου του Nottingham, στο Ιατρικό Κέντρο της Βασίλισσας (Queens Medical Centre) (Nottingham, Μεγάλη Βρετανία), δήλωσε: «Εξετάσαμε τέσσερις διαφορετικές ομάδες δεδομένων από τέσσερις διαφορετικές χώρες και αν και οι αριθμοί ήταν μικροί και οι διαφορές ήπιες, ανιχνεύσαμε ένα επαναλαμβανόμενο εύρημα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτά τα ευρήματα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω».

Ο Δρ. Sjöblom και οι συνάδελφοί του ανέλυσαν δεδομένα από μελέτες με βρέφη που γεννήθηκαν έπειτα από εξωσωματική ωρίμανση (IVM), εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) και ενδοκυτταροπλασματική σπερματέγχυση (ICSI) στην Δανία, στην Φινλανδία, στον Καναδά και στην Κορέα. Βρήκαν ότι το βάρος γέννησης 165 βρεφών που γεννήθηκαν έπειτα από εξωσωματική ωρίμανση (IVM) ήταν κατά 0,3% έως 6% υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο για γεννήσεις ενός παιδιού και κατά 6%-9% υψηλότερο από αυτό των παιδιών που είχαν συλληφθεί έπειτα από εξωσωματική (IVF) ή/και ενδοκυτταροπλασματική σπερματέγχυση (ICSI). Τα ποσοστά καισαρικών τομών ήταν σταθερά υψηλότερα έπειτα από τη διαδικασία εξωσωματικής ωρίμανσης (IVM): για μονήρεις κυήσεις με εξωσωματική ωρίμανση (IVM) τα ποσοστά κυμαίνονταν από 30-60% έναντι 27-44% για γεννήσεις έπειτα από εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) ή/και ενδοκυτταροπλασματική σπερματέγχυση (ICSI). Οι εγκυμοσύνες με εξωσωματική ωρίμανση (IVM) είχαν υψηλά ποσοστά αποβολών (25-37%) και η μέση περίοδος κύησης ήταν 3-11 ημέρες μεγαλύτερη απ’ ότι για εγκυμοσύνες με IVF/ICSI. Αν και δεν υπήρχαν αδιάσειστα στοιχεία για άλλες μαιευτικές επεμβάσεις, οι συγγραφείς θεώρησαν ότι θα ήταν επίσης πιθανό να πραγματοποιούνται πολύ περισσότερες επεμβάσεις όπως προκλήσεις τοκετού, τοκετού έλξης με αντλία κενού και τοκετοί με εμβρυουλκία σε σύγκριση με τοκετούς έπειτα από IVF/ICSI και τοκετούς έπειτα από φυσική σύλληψη.

«Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η διαδικασία εξωσωματικής ωρίμανσης IVM έχει σημαντικό αντίκτυπο στην πρώιμη ανάπτυξη», ανέφερε ο Δρ. Sjöblom. «Το εύρημα του αυξημένου βάρους κατά τη γέννηση, του μεγαλύτερου αριθμού μαιευτικών επεμβάσεων και ενδεχομένως της μακρύτερης περιόδου κύησης συνάδει με το Σύνδρομο Μεγαλόσωμου Εμβρύου. Δεν μπορεί να εξηγηθεί με το επιχείρημα ότι υπάρχει μεγαλύτερη αναλογία γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών στην ομάδα όπου πραγματοποιείται εξωσωματική ωρίμανση του ωαρίου (IVM*), δεδομένου ότι το βάρος γέννησης του βρέφους δεν διέφερε σημαντικά από εκείνο των βρεφών που γεννήθηκαν έπειτα από φυσική σύλληψη».

Ο Δρ.
Sjöblom καλεί τους ιατρούς που   κάνουν εξωσωματική ωρίμανση (IVM) και τις κλινικές να συγκεντρώσουν τα δεδομένα τους σχετικά με τις μαιευτικές και νεογνικές εκβάσεις έπειτα από θεραπείες  υπογονιμότητας επειδή, προς το παρόν, είναι διαθέσιμα μόνον περιορισμένα δεδομένα για μικρούς αριθμούς γεννήσεων. Και επισημαίνει: «Αυτό θα πρέπει να μας διευκολύνει να εξετάσουμε πιο προσεκτικά την υγεία και την φυσιολογία των νεογνών που γεννιούνται κατόπιν θεραπείας υπογονιμότητας, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε μια πιο λεπτομερή αξιολόγηση της υγείας των νεογνών. Αν το εύρημα το οποίο έχουμε παρατηρήσει εξακολουθεί να ισχύει καθώς θα αυξάνεται ο αριθμός των παρατηρήσεων, τότε θα πρέπει να ξεκινήσουμε εις βάθος μελέτες των μηχανισμών. Απαιτείται προσοχή πριν προχωρήσουμε με την τεχνική εξωσωματικής ωρίμανσης (IVM) σε μεγάλη κλίμακα».

Ο Δρ. Sjöblom αναφέρει ότι οι ενδεχόμενοι μηχανισμοί που συμμετέχουν ήταν ασαφείς: «Έχει περιγραφεί στη βιβλιογραφία ότι η έκφραση γονιδίων μεταβάλλεται στα ωάρια που υποβάλλονται σε εξωσωματική ωρίμανση (IVM), σε σύγκριση με εκείνα που ωριμάζουν φυσιολογικά στο σώμα. Ενδέχεται τα τελικά στάδια της ανάπτυξης του ωαρίου πριν από την ωορρηξία να περιλαμβάνουν φάσεις που είναι κρίσιμες για την ανάπτυξη και αυτές να μην προκύπτουν όταν η ωρίμανση πραγματοποιείται στο εργαστήριο. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι η προετοιμασία του «στρώματος» της μήτρας (ενδομήτριο) είναι διαφορετική και ότι αυτό μπορεί να επηρεάζει την ανάπτυξη, όπως έχει ήδη αποδειχθεί σε μελέτες σε ζώα».

Οι μακρόχρονες συνέπειες για την υγεία των βρεφών που έχουν γεννηθεί έπειτα από εξωσωματική ωρίμανση (IVM) επίσης δεν είναι γνωστές. «Προς όφελος της υγείας και της ασφάλειας των βρεφών και των μητέρων τους, πρέπει να παρακολουθούμε τα βρέφη που έχουν γεννηθεί έπειτα από εξωσωματική ωρίμανση (IVM) από την στιγμή της ωρίμανσης των ωαρίων στο εργαστήριο μέχρι την γέννησή τους και την ενήλικο ζωή τους. Επίσης πρέπει να εξετάζουμε λεπτομερώς τις πιθανές επιδράσεις στη φυσιολογία, όπως είναι οι μεταβολές στην πίεση του αίματος. Εντούτοις, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο κοινό ότι, προς το παρόν, δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικά προβλήματα σε παιδιά που έχουν γεννηθεί έπειτα από εξωσωματική ωρίμανση (IVM). Όλες οι κλινικές υπογονιμότητας όμως πρέπει να μοιράζονται τα λεπτομερή τους δεδομένα, έτσι ώστε να μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας», ολοκλήρωσε ο Δρ. Sjöblom.

Ο υπεύθυνος ιατρός της "Βιοδημιουργίας" Μιχαήλ Μπομπότης, σχολιάζει ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην εφαρμογή της μεθόδου αυτής. Καθώς τα αποτελέσματα της ωρίμανσης ωαρίων στο εργαστήριο δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά, δεν υπάρχει λόγος να εφαρμόζουμε την μέθοδο αυτή εκτός και αν είναι απόλυτα αναγκαίο.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.